işsizlik senfonisi

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=PWLr9n9ZsTg]

evet, arkadaşlar sonunda türkiye cumhuriyetinin işsizler ordusuna +1 olarak yazdırdım kendimi. çook uzun süredir ki üniversite zamanından beri çalıştığımı göz önüne alırsak ve asker sonrası apar topar yurt dışı bir şantiyede göz açmam ve devamında gelen son işim ile boş kalmadan uzun süre çalışma maratonuna kendi rızamla son verdim. eski şirketimdeki herkesle; güle-oynaya, hatta referans lazım olursa yaz şeklinde vedalaştık.
şimdi gelelim sebeplere sebep aslında yukarıda izleyeceğiniz videonun sonunda yer alan “pablo neruda” şiirinde apaçık ortada ,hedeflere ulaşma gerekliliği- azmi, bir daha yazmayacağım şiiri.

istifa ettikten sonra gözlemim şu oldu etrafımdaki hemen hemen herkes kaderine mahkûm gibi hareket ediyor sanki herkesin alnına silah dayamışlar da zorla sevmediği işte çalıştırıyorlar; ben buna köleliğin bir sınıf üstü diyorum kendi kendinin kölesi.  ben istifa ettim deyince de genelde iki tepki oluyor; ben demek ki hep sevdiği işi yapan şanslı azınlıktanım.

birincisi suratıma alık alık bakıyor çünkü karşı tarafın beyninde anladığım kadarıyla yaptığım eylem hata verdiriyor.

ikinci grupta ise istifama bile inanmayanlar yani “sen beni kovmadın ben istifa ettim” modunu kabul etmiş arkadaşlar “hııı” deyişlerinde “en iyisini yapmışsın” deyişlerinden bir müddet sonrada “ciddi ciddi ?” demelerinden anlıyorum :).

durumlar bu sıralar böyle bu boş dönemde ben boş boş duruyorum desem de aslında kendimce birden çok işi sürdürmeye devam ediyorum;
c# öğrenmeye başladım, mimari fotoğraf çekimi yapacağım,  mesleki konularda insanlara iyi derecede bilirim (bu konuyu da başka zaman yazacağım, ”neye göre iyi, ne kadar iyi, sana göre iyi bana göre orta, vs.”) cevabının yerine elimizden geldiğince sertifika alıp konuya son noktayı koyma yolunu seçerek böylece ileride uğramayız.

bakalım hayırlı bir iş buluncaya kadar daha doğrusu yaptığım görüşmeler hayırlı bir sonuca bağlanıncaya kadar kısacası yatış durumundayım anlayacağınız.
hedef her gün bir blog yazısı…

son olarak isim neden böyle derseniz içimden geldi çok şık bir isim de oldu :).


Yayımlandı

kategorisi

, ,

yazarı:

Yorumlar

“işsizlik senfonisi” için bir cevap

  1. Furkan avatarı
    Furkan

    Yaptığın her iştemi mutlu oluyorsun yada mutlu olduğun işlerimi yapıyorsun bilmiyorum ama her işinde güler yüzünü gördüm(Çoğunlukla görmedimsede o telefondaki yüksek sesli gülüşlerden anlıyordum 😀 ) Modern kölelikten bahsetmişsin ama köleliğin bir sınıf üstü diyorsun burası tartışılır biraz 🙂

    İnsanlar sadece mutlu oldukları işimi yapmalı yoksa arada gemiyi okyanusa bırakıp rüzgarın estiği yönemi gitmeli ? bu biraz daha mecaralı sanki 🙂

Bir cevap yazın