geçen gün üniversite kantininde canım sıkılmış otururken yan masada birden gözüm hürriyet gazetesine ilişti herneyse can sıkıntısı bu açtık karıştırmaya başladım yine bombalamış hürriyet anlaşılan akp – doğan kavgası iyice sertleşmiş ben bu ip canbazlarına bakmadığım için takip etmediğim için rahatım tabii herneyse gazeteyi karıştırırken gözüm birden hernekadar pek sevmesem ve neden sevmediğimi bilmesem vede bu bana garip gelse de ayşe arman’ın yazısına takıldı buradan okuyabilecğiniz yazı bana şunu hatırlattı bir kere daha; modern kültür insanlara mutluluğu arattı bende fazlasıyla aradım mutluluğu ama yekünde çok sevdiğim bir abimin bana söylediği cümle aaslında herşeyi anlatıyor ;
” hayat bir nehir ve akıp gidiyor sağ yanı mutluluk sol yanı hüzün, nasıl ki nehirde dostoğru otrtadan gidemiyorsak hayatta böyle bazen önümüze bir kaya çıkar nehrin soluna geçeriz bazen de sağına ama nasıl ki akan bir nehirde sadece bir yana tutunursak ilerleyemeyiz hayatta böyle…”
ben bir süredir sadece mutluluğu aramayı bıraktım hyataı yaşıyorum ve hayatın bana getirdiği anlık mutlulukların tadına varıyorum
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.